پولیپ مثانه چیست؟ دانستنی هایی درباره آن - وبلاگ بازآفرینی

به گزارش وبلاگ بازآفرینی، خبرنگاران: پولیپ های مثانه توده هایی کوچک و اغلب گل کلم مانند هستند که از دیواره داخلی مثانه، مکانی که ادرار در آن ذخیره می گردد، رشد می نمایند.

پولیپ ها معمولا گروه هایی از سلول های غیرطبیعی هستند که در امتداد غشا های مخاطی در بدن ظاهر می شوند، اگرچه آن ها می توانند تقریبا در هر جایی شکل بگیرند. پولیپ ها می توانند در اندام ها شکل گرفته و بی ضرر یا بالقوه سرطانی باشند.

پولیپ های مثانه ممکن است موجب بروز هیچ علائمی نشوند و یک فرد می تواند اقداماتی را در راستای پرهیز از عوامل خطر برای شکل گیری آن ها انجام دهد. در هر صورت، برای جلوگیری از بروز عوارض بالقوه جدی، تشخیص و درمان مناسب در هر مورد لازم است.

آیا پولیپ های مثانه سرطانی هستند؟

سلول های موجود در یک پولیپ مثانه غیر طبیعی هستند، اما به رغم غیرطبیعی بودن، این سلول ها همیشه سرطانی نیستند.

یک پولیپ مثانه ممکن است خوش خیم باشد به این معنی که سلول های غیرطبیعی بی ضرر هستند. توده ها یا تومور های خوش خیم متاستاز نخواهند داد. به بیان دیگر، آن ها به بافت ها یا اندام های دیگر در بدن گسترش نخواهند یافت. توده های خوش خیم در مثانه معمولا موضوعی خطرناک نیستند و زندگی فرد را تهدید نمی نمایند.

اما پولیپ های مثانه می توانند سرطانی نیز باشند. توده های سرطانی در مثانه ممکن است به بخش های دیگر دستگاه گوارش یا بافت های مجاور گسترش یابند.

سرطان مثانه یکی از شایع ترین انواع سرطان است. بر همین اساس، فردی دارای پولیپ در مثانه خود باید به طور منظم زیر نظر قرار داشته باشد، حتی اگر پزشکان در ابتدا پولیپ را خوش خیم تشخیص داده باشند.

علائم

افراد بسیاری در مراحل اولیه تشکیل پولیپ های مثانه هیچ نشانه و علامتی را تجربه نمی نمایند. افراد دیگر ممکن است در مراحل اولیه با بعضی علائم روبرو شده یا با گذشت زمان و پیشرفت پولیپ ها بروز علائم را تجربه نمایند.

از علائم پولیپ های مثانه می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• احتیاج مداوم یا فوری به دفع ادرار
• درد در ناحیه شکم
• درد هنگام دفع ادرار
• تکرر ادرار
• خون در ادرار

هر فردی دارای هر یک از این علائم باید آن ها را جدی بگیرد، زیرا در بعضی موارد ممکن است نشانه هایی از سرطان مثانه باشند. تشخیص دقیق در هر مورد احتیاج است، زیرا علائم پولیپ یا تومور مثانه ممکن است با علائم شرایط دیگری از جمله عفونت های دستگاه ادراری، سنگ های کلیه یا التهاب پروستات مشابه باشند.

دلایل و عوامل خطر

همانگونه که پیشتر اشاره شد، پولیپ های مثانه گروه هایی از سلول های غیرطبیعی هستند. این سلول ها جهش یافته، رشد آن ها از کنترل خارج شده، و به یکدیگر می پیوندند تا یک توده را شکل دهند. دلیل بروز آن ها معمولا ناشناخته است.

پولیپ هایی که به سرعت ظاهر شده و گسترش به اندام های دیگر را شروع می نمایند معمولا سرطانی هستند. بعضی عوامل ممکن است به بروز توده های سرطانی در مثانه منجر شوند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره نمود:

تحریک

تحریک منظم دیواره داخلی مثانه، مانند مواردی که به واسطه عفونت های عودنماینده، سنگ های ادراری، یا استفاده از کاتتر ها رخ می دهند، ممکن است به شکل گیری سلول های غیرطبیعی که می توانند سرطانی شوند، منجر گردد.

استفاده از تنباکو

سیگار کشیدن یک فرد را در معرض خطر انواع مختلفی از سرطان ها قرار می دهد و در بعضی ممکن است به سرطان مثانه منجر گردد. خون می تواند مواد شیمیایی مضر از دود تنباکو را جذب کند که بعدا پیش از ورود به مثانه به وسیله ادرار توسط کلیه ها فیلتر می شوند.

عوامل محیطی

قرار دریافت در معرض تشعشع، مواد شیمیایی سرطان زا، و آرسنیک در آب آشامیدنی ممکن است به انباشت مواد مضر در مثانه بعضی افراد منجر گردد. افرادی که با رنگ ها، منسوجات، چرم، یا ماشین آلات سرو کار دارند، نسبت به دیگران ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار داشته باشند.

بعضی داروها

بعضی دارو ها ممکن است یک فرد را در معرض خطر ابتلا به سرطان مثانه قرار دهند که از آن جمله می توان به داروی دیابت پیوگلیتازون (اکتوز) اشاره نمود. کارشناسان همچنان در حال پژوهش درباره این ارتباط هستند.

جنسیت

مردان نسبت به زنان احتمال بیشتری دارد به سرطان مثانه مبتلا شوند.

سن

به گفته انجمن سرطان آمریکا، از هر 10 نفر مبتلا به سرطان مثانه، 9 نفر آن ها بیش از 55 سال سن دارند.

قومیت

افراد سفید پوست نسبت به قومیت های دیگر احتمال بیشتری دارد به سرطان مثانه مبتلا شوند، اگرچه تا به امروز دلیل دقیق آن معین نشده است.

جهش های ژنی

بعضی افراد ممکن است ژن های خاصی را از والدین خود به ارث ببرند که خطر ابتلا به سرطان مثانه را افزایش می دهند.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)

در بعضی افراد با رفتار های پر خطر، اگر به ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا باشند، احتمال ابتلا به سرطان مثانه ممکن است افزایش یابد.

این امکان برای افراد وجود دارد تا بیشتر این عوامل خطر را به روشی کنترل یا تغییر دهند. با این وجود، بعضی عوامل خطر خاص برای سرطان مثانه وجود دارند که نمی توان آن ها را کنترل کرد.

تشخیص

تشخیص دقیق پولیپ های مثانه اهمیت دارد، زیرا پولیپ های سرطانی در صورت عدم درمان ممکن است به سرعت پخش شوند.

پزشک ممکن است درباره علائم یا سابقه پزشکی فرد پرسش هایی را مطرح کند. اگر به وجود نشانه های پولیپ های مثانه یا سرطان مثانه مشکوک گردد، پزشک ممکن است بیمار را برای آنالیز و تشخیص دقیق تر به یک اورولوژیست ارجاع دهد.

اورولوژیست اغلب انجام آزمایش هایی را برای یاری به شناسایی پولیپ ها در مثانه یا سرطان مثانه توصیه خواهد نمود.

وی گاهی اوقات از سیستوسکوپی برای آنالیز دقیق تر پولیپ استفاده می نماید. در این روش، پزشک یک لوله نازک مجهز به چراغ و دوربین را وارد مثانه می نماید. همچنین، ممکن است یک ابزار سوزن مانند به این دستگاه متصل گردد تا از آن برای بافت برداری (بیوپسی) استفاده گردد. نمونه به آزمایشگاه ارسال می گردد تا برای هر گونه ناهنجاری یا بدخیمی آنالیز گردد.

افزون بر سیستوسکوپی و بافت برداری، پزشکان ممکن است آزمایش های زیر را نیز توصیه نمایند:

سیتولوژی ادرار

این آزمایش برای آنالیز وجود نشانگر های سرطان در ادرار انجام می گردد.

نشانگر تومور در ادرار

پزشک می تواند آزمایش های مختلفی را برای آنالیز مواد شیمیایی خاص ترشح شده از سلول های سرطانی انجام دهد.

کشت ادرار

از این طریق می توان باکتری های موجود در مثانه را آنالیز کرد. آزمایش های کشت ادرار اغلب برای آنالیز احتمالاتی مانند یک عفونت که ممکن است موجب علائم شده باشند، انجام می گردد.

آزمایش های تصویربرداری

آزمایش های تصویربرداری مانند ام آر آی و سی تی اسکن به پزشکان در مشاهده پولیپ ها و این که آیا تومور ها به بخش های دیگر بدن گسترش یافته اند یا خیر یاری می نمایند.

درمان

روش درمان یک پولیپ مثانه با توجه به نوع آن می تواند متفاوت باشد.

یک پولیپ خوش خیم که موجب هیچ علائمی نشده ممکن است به درمان خاصی احتیاج نداشته باشد. با این وجود، پزشکان ممکن است شرایط فرد را در بلند مدت زیر نظر بگیرند.

پزشکان معمولا برداشتن پولیپ های عظیم یا آن هایی که موجب بروز علائم شده اند را مد نظر قرار می دهند.

تراشیدن توده مثانه یکی از روش هایی است که برای حذف این توده ها استفاده می گردد. در این روش از یک سیتوسکوپ استفاده می گردد.

پولیپ ها یا توده های سرطانی که به بخش های دیگر بدن گسترش یافته اند ممکن است به درمان گسترده تری احتیاج داشته باشند. روش هایی از جمله شیمی درمانی و ایمنی درمانی ممکن است به بعضی بیماران یاری نمایند.

اگر سرطان به بافت های عضلانی عمیق تر مثانه گسترش یافته باشد، جراح ممکن است به برداشتن کامل اندام احتیاج داشته باشد. این کار به نام سیستکتومی رادیکال شناخته می گردد.

با توجه به این که چه اندام های دیگری تحت تاثیر قرار گرفته باشند، جراح ممکن است به برداشتن تمام یا بخشی از اندام های دیگر نیز احتیاج داشته باشد. با توجه به این که بیمار مرد است یا زن، این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مجرای پیشاب
• رحم
• تخمدان ها
• پروستات

در کنار درمان پزشکی، یک فرد ممکن است روش های درمان تکمیلی و تغییرات سبک زندگی از جمله موارد زیر را مد نظر قرار دهد:

• ترک سیگار
• تغییر رژیم غذایی
• مصرف ویتامین ها و مکمل ها
• طب سوزنی

چشم انداز

زمانی که فردی دارای پولیپ های مثانه است، چشم انداز شرایط با توجه به این که توده ها سرطانی هستند یا خوش خیم به طور قابل توجهی متفاوت است. یک توده غیر سرطانی که پزشکان می توانند آن را به طور کامل از مثانه خارج نمایند نباید دیگر موجب علائمی گردد.

چشم انداز شرایط برای پولیپ های سرطانی و سرطان مثانه نیز با توجه به شدت و مرحله بیماری بسیار متفاوت است. اگر پزشکان به سرعت سرطان را تشخیص دهند، بیمار معمولا از شانس بقای بهتری برخوردار خواهد بود و بر همین اساس است که تشخیص زودهنگام اهمیت ویژه ای دارد.

هر فردی که متوجه علائمی مانند خون در ادرار یا درد و دشواری در دفع ادرار می گردد باید برای آنالیز دقیق شرایط به پزشک مراجعه کند.

منبع: medicalnewstoday